من هم یک لباس شخصی‌ام، اونها هم یک لباس شخصی

نوشته: میرزا

دیروز بی بی سي فارسی «لباس شخصیها» را به بحث گذاشته بود. گفته شد که برخی مدافعان نظام می‌گن «مردم همیشه در صحنه هر وقت تشخیص داده‌اند خود به صحنه آمده و ابتکار عمل را در دست گرفته‌اند. از دفاع مقدس گرفته تا دیگر بحرانهاي اجتماعی، سیاسی، ...»

به این ترتیب بنده و شما هم می‌توانیم از همین مردم همیشه در صحنه باشیم، لباس شخصي باشیم. فقط نمی‌دانم چرا این لباس‌شخصیها وقتی به دانشگاه حمله می‌کنن، سلاح سرد و گرم حمل می‌کنن، بی سیم دارن، موتورسیکلت های سازماني دارن، و با اين وجود نیروی انتظامی همینجور «ور و ور» آنها را نگاه می‌کنن. وقتی که به سفارت سنگ پرتاب می‌کنند و پرچم آتش می‌زنند، هاج و واج نگاهشان می‌کنند و حداکثر دیگه با لفظ «برادرها عقب برید» کنترلشون می‌کنند.

اما ما که در صحنه حاضر مي‌شیم، سلاحی جز دو انگشت خودمان که به علامت پیروزی بلند کردیم نداریم، وقتی سجاده نماز بردیم که در نماز جمعه شرکت کنیم، وقتی راهپیمایی سکوت می‌کنیم، و به قول خودشون در صحنه باشیم یه جور دیگه از ما استقبال می‌شه. با باتون، تسمه، چماق، زنجیر، قمه، چاقو، پنجه بوکس، تبر، و اسلحه گرم می‌زنند، و می‌کشند، زندانی می‌کنند و شکنجه می‌دهند، و جنازه تحویل خانواده می‌دهند.

به راستی فرق من و آن لباس شخصی دیگه چیه؟

چندین ساله که آقایان هر وقت می‌خوان تهدید کنند و جرات ندارند بگن نظام مقابله می‌کنه، سپاه و بسیج برخورد می‌کنه، از قول مردم حرف می‌زن که مثلا «مردم این را تحمل نخواهند کرد... مردم حقشان را کف دستشان خواهند گذاشت، ... مردم دست و پای آنها را خواهند برید، ... مردم زبانشان را از حلقشان بیرون خواهند آورد...» (شوخی نمی‌کنم، سرچ کنید این کلمات را در گفته‌های چند سال گذشته اقایان مییابید. از نقدی، حسینیان، فرماندهای سپاه گرفته تا نماینده مجلس و شخص رهبر) دو روز بعد از این بیانیه‌ها و چراغ سبز نشون دادنها سگهاشون رو (به قول آقای موسوی) ول می‌کنن به جان مردم. می‌گن مردم همیشه در صحنه آمدند! ای بیخود کردن!


آقا مگه مملکت به قول خودتون قانون نداره که مردم لباس شخصی اسلحه حمل می‌کنن، به مردم حمله می‌کنن، می‌کشن و شما هم که هم عکس دارین هم فیلم پي‌گیری نمی‌کنین. روز روشن و شب تاریک می‌ریزن جوانهای مملکت رو تکه تکه می‌کنن، بعد میگین مردم بودن (این هم از قول آقای کروبی). شما لاریجانی رو هم که از خودتون بود خفه کردید تا یک کلام گفت این لباس شخصیها باید شناسایی بشن.

در یک سال گذشته در کل کشورهای اروپا و آمریکا با وجود سازمانهای اطلاعات قوی که دارن و دشمنانی چون القاعده و غيره، رو هم رفته دو تا سه تا نقشه تروریستی کشف می‌شه یا نمی‌شه. این وزارت اطلاعات ما که نصف مملکت رو داره تو زندانها بازجویی می‌کنه، اعتراف می‌گیره، و هزار تا غلط دیگه می‌کنه، من نمی‌دونم چه جوری روزی ده تا توطئه تروریستی خنثی ميکنه. با این همه توانمندی چرا از کشف و دستگيری این لباس شخصیها بر نمی‌آد. چرا از اینها اعتراف نمی‌گیره، و محاکمه نمی‌کنه. این سایت گرداب چرا عکس کسانی رو که در حمله به دانشگاه دست داشتن برای شناسايي نمی‌ذاره.

یکی دو ماه پیش زاهدان یک بمبی منفجر شد، به 48 ساعت نرسیده عاملين رو مثلا تشخیص دادن و گرفتن و اعدام کردن. تو همین یک هفته اخیر هم سوء قصد به جان احمدی نژاد، هم موسوی و هم کروبی رو کشف کردن. اما این اغتشاشگر رو که در مشایعت نیروی انتظامی تیراندازی می‌کنه به مردم نمی‌تونن بگیرن!!